Exact 40 jaar geleden, op mijn 21ste, kreeg ik zelf acuut reuma door een bacteriële infectie, net terug van een fietsvakantie naar Bretagne (3300 km)
In eerste instantie kon ik nauwelijks lopen doordat mijn linker knie en enkel ontstoken waren. Waar een gezond mens 10 minuten over loopt was ik 3 kwartier bezig. Fietsen heb ik nooit meer gekund. 
Het eerste jaar was ik zo ziek dat ik noodgedwongen mijn studie moest afbreken. Door medicatie, wat in die tijd nog paardenmiddelen waren, werden de ontstekingen langzaam, in ongeveer 6 jaar,  onder controle gebracht.
Ik moest hier wel mee stoppen door de heftige bijwerkingen.
In die tussentijd heb ik mij omgeschoold en ben zo de ICT ingerold.
Zo’n 20 jaar geleden begonnen de klachten echter terug te komen. Maar gelukkig was er in de tussentijd nieuwe medicatie ontwikkeld.
Door elke week te injecteren ben ik er zelfs wat  op vooruit gegaan. Nu denk ik ook de uitdaging om deze 12 kilometer te lopen aan kan ondanks de schade die mijn linkerbeen uiteindelijk natuurlijk wel heeft opgelopen.
Wat ik hiermee aan wil geven is dat research van wezenlijk belang is. Hierdoor heb ik nooit door deze ziekte een dag niet kunnen werken en, naar omstandigheden,  een goede kwaliteit van leven.